Οί νομοθέται ούκ ολίγον χρόνον διάγουσιν έν ταΐς των ξένων χώραις και τάς των άλλων γνωμας και αξιόλογους νόμους μανθάνουσιν. Ειτα ανερχόμενοι τους νόμους εις τάς ίδίας χώρας προσφέρουσιν. Των νομοθετών μάλιστα ονομαστοί είσιν έν Σπάρτη μεν Λυκούργος, έν Αθήναις δέ Δράκων, Σόλων και Κλεισθένης. Οί του Λυκούργου νόμοι μεν χρόνιοι είσιν ό κλεινός νομοθέτης γάρ ώς θεός θεραπεύεται. Έν ταίς Λθήναις και Πεισίστρατος τής αρχής τυγχάνει αλλά ώς τύραννος, ού νομοθέτης. Ό Πεισίστρατος μέντοι καλώς του δήμου άρχει, και μετά την τελευτήν την αρχήν δέχονται οί υίοί Ιππίας και "Ιππαρχος. Οί δέ του τυράννου υίοί ούκ ίσως αγαθοί και δίκαιοι είσιν, αλλά ύβρισταί και βίαιοι διόπερ ό μεν Ιππίας ύπό του δήμου απελαύνεται, ό δέ Ιππαρχος κτείνεται.

Non poco tempo i legislatori trascorrono nelle regioni degli stranieri e vengono a conoscenza (de)i modi di dire degli altri e le usanze importanti. Poi, quando fanno ritorno, introducono le leggi nei loro Paesi. Fra i legislatori sono molto famosi Licurgo, a Sparta, Dracone, Solone e Clistene ad Atene. Le leggi di Licurgo sono antiche: il famoso legislatore, infatti, è venerato come una divinità. In Atene ottiene il potere anche Pisistrato, ma come tiranno, non come legislatore. Tuttavia Pisistrato, governa bene sul popolo e dopo la (sua) morte ottengono il potere i figli Ippia e Ipparco. Però i figli del tiranno non sono buoni e giusti in egual modo, ma boriosi e violenti: perciò Ippia viene scacciato dal popolo, mentre Ipparco viere ucciso.